Tras a
Vig-Bay esta semana foi de recuperación. Sesión, imprevista, de masaxe
relaxante. Intento de rodar o martes (só 8 km), intentos de series o xoves (das
catorce de 500 previstas so fixen sete). Houbo dúas sesión de ximnasio e trote o venres con Pili. En total
saíron 42 quilómetros, incluíndo a participación no dez mil da Coruña que se
fixo en paralelo á Maratón Atlántica.
A
salientar que esta semana, Iago e Borja invitáronnos a xantar a Pili e a min a
cambio de aguantarlles todo o seu rollo da primeira maratón, a de París. Canta ilusión vimos nos seus ollos. Aínda tiñan o sorriso na cara. Que grandes.
Benvidos, maratonianos.
Dous homes felices: dous maratonianos
Nos
días previos falara con Julio de facela xuntos tratando de acadar o 39´. Chego
a tempo para a foto co club e charlar cos que van participar na maratón. Que
emoción… despois de tantos anos aínda me emociono nas maratóns. Bea
super-ilusionada. Jesús super-responsable como lebre. Que club: tres das lebres
son do CAS.
25 chegados á meta na maratón e 63 no 10.000. Un gran club
O tempo, coma a semana pasada, volveu darnos unha alegría: sería unha proba en seco. Tras un
quecemento suave, coloqueime con Julio, Alberto e o seu grupo de triatletas.
Vemos preto de nós a Abel Antón ao carón do “meu” Pedro.
Julio sae moi rápido e tardo en collelo. Vou pola zona máis aberta para non molestar e/ou poder avanzar para tratar de collera o meu grupo. Aos cincocentos metros xa estou onda eles. Pero case sen decatarme voume colocando por diante, tanto que ao rematar o primeiro quilómetro comprobo as posicións e decido frearme para agardar polo grupo.
Julio sae moi rápido e tardo en collelo. Vou pola zona máis aberta para non molestar e/ou poder avanzar para tratar de collera o meu grupo. Aos cincocentos metros xa estou onda eles. Pero case sen decatarme voume colocando por diante, tanto que ao rematar o primeiro quilómetro comprobo as posicións e decido frearme para agardar polo grupo.
Tiramos
polos Cantóns, pola Mariña, Montoto. É un pracer correr polo centro da cidade
sen coches. Pode haber un lugar mellor?
Imos
cara ao Paseo Marítimo, os tres ben xuntos. Temos moita xente por detrás e
collemos a alguén do CAS. Imos ao ritmo esperado 3.52´´/km. Tras deixar o
Castelo de san Antón, temos a primeira subida, a do Oceanográfico. Julio vai
primeiro, logo Alberto e eu máis aberto. Baixamos o ritmo. Tiramos polo Paseo e eu, como sempre,
tratando de facer o percorrido o máis curto posible. Cando subimos cara a
Adormideiras parece que os tres nos custa moito pero na rotonda onde
habitualmente facemos un xiro, nesta proba tocaba aba continuar subindo. É o
intre no que Alberto se nos queda e irá perdendo tempo (en meta un minuto é
medio). Pasamos o km 5 en 19.33´´, moi ben pois xa non quedan practicamente
subidas. Despois de deixar de subir, recupero ben e atópome cómodo no ritmo.
Agora
comezamos a cruzarnos cos que levamos diante e cos que veñen por detrás. Vexo
especialmente ben ao Edgar (baixou de
37´, moi ben crack), Toni non vai moi lonxe (38.35´´) Pero sobre todo faime
moita ilusión ver ás damas do club. Inés vai diante, con dúas máis, e pegadiña
a elas Karina (esta dúas donas farían 1ª e 2ª, entrando da man e Karina mellorando
a súa MMP) Continúo animando a canto amigo/a vexo.
Toca xa
iniciar o regreso cunha pequena subida cara á rotonda da Torre. Julio quédaseme
un chisco.
Por
diante levo a Juan Carlos Brandón. Cando iniciamos a baixada desde
Adormideiras, cólloo e dígolle que se pegue pois vou ir con el. Por suposto, el
dime que non o espere e que tire. Tirar? Forzas as xustas. Falo con el para
animalo (animarme). Temos a outro corredor con nós sen dar relevo. Tiramos,
tiramos, tiramos.
Dígolle
que quero entrar con el na meta. Faltando cincocentos metros tratamos de subir
o ritmo, a pesar do cal, somos adiantados por dous corredores.
Grazas pola foto, Félix
Entramos
na meta collidos da man. Non é fantástico ir facendo amigos? Nas probas non
teño competidores, teño amigos e futuros amigos.
Da man e ao fondo... Abel Antón
Resultado: 39.12 de 70 (sobre un total de1555 chegados á meta) e 3º na categoría a un
ritmo de 3.55´´ Juan Carlos Brandón. E 7 segundos por diante de Abel Antón,
Julio entrou a dez segundos, Alberto en minuto e medio despois.
Saudando ao dúas veces campión do mundo de maratón na súa chegada a meta
Charlo
un pouco con Brandón, Lucía e especialmente coas primeiras mulleres na meta:
Inés e Karina. Saúdo ao maratoniano Iago e Pedro tíranos unha foto con Abel
Antón.
Despois
tocou animar un pouco aos/ás maratonianos/as. Danme, aínda, tanta envexa, que
tan só me quedo unha media hora para animalos. Pasei a mañá pendente do seus
resultados.
Non hai
molestias. Ben
Na casa
comprobo que quedei 3º na categoría. Outro premio sen foto no pódium!!!
Enhorabuena, me alegro de te que vayas reencontrando y volviendo a poner las "cosas en su sitio". jejeje
ResponderEliminarGrazas, J.J.
ResponderEliminar